جراحی تنگی کانال نخاعی کمر

تنگی کانال نخاعی کمر چیست؟

تنگی کانال نخاعی زمانی رخ می دهد که کانال نگهدارنده رشته های عصبی مربوط به نخاع، باریک گردیده و فشاری را بر روی نخاع ایجاد می کند.

این اختلال جزو بیماری های ستون فقرات می باشد و عوامل مختلفی چون بالا رفتن سن، وارد شدن آسیب هایی به نخاع، ایجاد فتق دیسک و رشد کردن خار استخوان باعث بروز آن می شود.

ستون فقرات انسان دارای آناتومی است که حرکت به جهات مختلف را فراهم می کند.

این ستون تشکیل شده از مهره هایی است که بر روی هم لغزیده و بین آنها نخاع و کانال نخاعی قرار دارد.

عصب های نخاع با بیرون آمدن از سوراخ میان مهره ها باعث ایجاد عصب های محیطی شده که با تنگ شدن جای آنها و وارد شدن فشار به آنها، تنگی کانال نخاعی رخ می دهد.

زمانی که این اختلال رخ می دهد، فرد بیمار با وجود حس درد یا بی حسی در قسمت کمر و وجود ضعف و عدم تعادل روبرو می شود.

تنگی کانال نخاعی کمر را می توان از طریق راهکار هایی بهبود بخشید و میزان فشار وارده به نخاع را کاهش داد.

علت تنگی کانال نخاعی کمر

تنگی کانال نخاعی به دلایل مختلف بروز می یابد که از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره نمود:

ابتلا به دیسک گردن و کمر

زمانی که دیسک گردن یا کمر دچار بیرون زدگی یا هرنیا شود، عصب ها تحت فشار قرار می گیرند و دچار آسیب دیدگی می‌شوند.

با تنگ شدن فضای میان مهره ها فرد به تنگی کانال نخاعی مبتلا می شود.

مشکلات مادرزادی

گاهی مواقع فرد به صورت مادرزادی و از بدو تولد مبتلا به تنگی کانال نخاعی است و از طریق جراحی می توان این عارضه را برطرف نمود.

وجود کیست های نخاعی و کیست هایی در ستون مهره ها

کیست ها نوعی زائده هستند که با رشد در ستون مهره ها باعث ایجاد تنگی کانال نخاعی می‌شوند.

ابتلا به بیماری آرتروز

از بیماری های ستون فقرات می توان به بیماری آرتروز ستون فقرات اشاره نمود که باعث از بین رفتن غضروف می شود.

میان مهره ها غضروف قرار گرفته تا مانع از ساییدگی استخوان ها شود، زمانی که غضروف موجود از بین برود ساییدگی در استخوان ها رخ می دهد و موجب از بین رفتن استخوان ها می گردد.

با از بین رفتن استخوان، بدن استخوان جدید تولید کرده که با بزرگتر شدن، موجب کم شدن فضای میان مهره ها می گردد و تنگی کانال نخاعی را ایجاد می کند.

ایجاد شکستگی یا وارد شدن آسیب به ستون مهره ها

در صورت بروز حادثه و شکستگی در ستون مهره ها، با بهبود یافتن ممکن است محل خارج شدن عصب ها با تنگی مواجه شده و تنگی کانال نخاعی ایجاد شود.

بالا رفتن سن

بالا رفتن سن باعث می‌ شود که مفصل های موجود پشت ستون مهره ها با ساییدگی مواجه شوند و از شکل طبیعی خود خارج شده و با بزرگی فاست (مفصل های پشت ستون مهره ها) روبرو گردند.

با افزایش سن و تحلیل رفتن عضلات، لیگامان ها شل شده و فشار وارده به فاست ها افزایش می یابد و با ناپایداری مواجه می گردند.

برای اینکه فشار وارد شده جبران گردد باید مفصل ها بزرگتر شوند و این باعث تنگی کانال نخاعی می گردد.

داشتن شغل سنگین

داشتن شغلی با تحرک و خم شدن های زیاد و شغل هایی که برای انجام آنها کمر زیاد به کار گرفته می شود باعث بروز تنگی کانال نخاعی می شود.

به دلیل وراثت

اگر در خانواده ای اعضای درجه یک خانواده چون پدر و مادر یا خواهر و برادر با تنگی کانال نخاعی مبتلا باشند، باعث می‌ شود آن شخص نیز با این عارضه مواجه گردد.

انواع تنگی کانال نخاعی

تنگی کانال نخاعی با توجه به محل ایجاد دارای انواع مختلف به قرار زیر است:

تنگی کانال نخاعی مرکزی

باعث ایجاد لنگش در بیماران می شود به صورتی که بعد از مدتی راه رفتن، شخص خسته شده و پا ها توانایی ادامه دادن ندارند.

تنگی کانال نخاعی محیطی

دارای علائم درد ریشه عصبی است و با لنگش متناوب روبرو است.

تنگی کانال نخاعی از نوع تنگی سوراخ عصبی

فقط سوراخ عصب دچار تنگی شده که با درد شدید در قسمت اندام تحتانی روبرو است و لنگش متناوب ندارد.

هر کدام از این تنگی ها با علائم متفاوتی روبرو هستند، اما زمانی که بیماری بسیار پیشرفته باشد هر سه قسمت دچار تنگی می شود.

علائم تنگی کانال نخاعی کمر

در مراحل اولیه ابتلا به این بیماری های ستون فقرات ممکن است شخص هیچ گونه علائمی نداشته باشد زیرا علائم به کندی بروز می یابند.

از جمله علائم ابتلا به این عارضه می توان به موارد زیر اشاره نمود:

• داشتن کمر درد
• داشتن ضعف در قسمت پا ها و وجود حس گز گز و بی حسی
• نداشتن توانایی جنسی
• نداشتن حس در پا ها
• وجود درد سوزشی که در قسمت باسن و پایین پا ها ایجاد می‌ شود.

در مراحل جدی و شدید علائم زیر در شخص ایجاد می گردد:

• نداشتن کنترل بر روی روده و مثانه
• داشتن بی حسی زیاد در قسمت پا ها به صورتی که در حال افزایش باشد.
• وجود درد زیاد از حد و ضعف شدید در هر دو پا یا یکی از آنها به صورتی که راه رفتن شخص و بلند شدن وی از روی صندلی به سختی انجام شود.

راه های تشخیص تنگی کانال نخاعی کمر

در صورت وجود علائم مربوط به این بیماری باید به دکتر ستار ندری مراجعه کرد.

پزشک با بررسی علائم بیمار و انجام دادن معاینات بدنی، وجود تنگی کانال نخاعی را پیگیری می کند و برای تایید نهایی تشخیص خود از روش های زیر استفاده می کند:

انجام تصویربرداری با اشعه ایکس

با انجام تصویربرداری اشعه ایکس، باریک شدن کانال نخاعی و وجود خار های استخوانی که فشار را به عصب ها وارد می کنند، مشخص می گردد.

انجام سی تی اسکن و ام آر آی

با انجام سی تی اسکن و ام آر آی، پزشک اطلاعات دقیق در مورد کانال نخاعی موجود و ساختار عصبی مربوط به آن به دست می آورد.

تست‌های رسانایی عصب و الکترومایوگرافی

برای اینکه عصب های بیمار مورد ارزیابی قرار بگیرد پزشک از این تست ها استفاده می کند.

درمان تنگی کانال نخاعی کمر

راهکار های درمانی این بیماری با توجه به علائم و شدتی که بیماری دارد مشخص می شود.

از راه های درمان این عارضه می توان به موارد زیر اشاره نمود:

استفاده از دارو

چون وجود این بیماری با درد همراه است، جهت رفع کمر درد موجود پزشک از دارو های مسکن استفاده می کند.

دارو های مورد استفاده جهت کنترل درد و کاهش آنها، دارو های ضد التهاب و استروئیدی هستند.

با تزریق کردن کورتیکواستروئید ها نیز می توان موجب کاهش درد و بی حسی موجود شد.

انجام فیزیوتراپی و کاردرمانی و ورزش درمانی

استفاده از فیزیوتراپی و انجام ورزش می تواند موجب بهبود درد و کاهش آن شود.

با تقویت کردن عضلات کمر و عضلات گردن علائم ناشی از این بیماری کاهش پیدا می کند.

استفاده از جراحی

چنان چه استفاده از روش های غیر تهاجمی در درمان این عارضه موثر نباشد پزشک با استفاده از روش های تهاجمی سعی می کند این بیماری را درمان کند.

درمان تنگی کانال نخاعی از طریق روش های جراحی لامینکتومی، دیسککتومی، فورامینوتومی، فیوژن و آندوسکوپی صورت می گیرد.

در این روش های درمانی مهره ها را فیکس می کنند و علائم ناشی از این بیماری را کاهش می دهند.