از روش های درمانی ستون فقرات می توان انجام تزریق داخل مفصل ستون فقرات را نام برد که جزو درمان های کم تهاجمی می باشد و جهت درمان کمر درد، درد سیاتیک، گردن درد و فتق دیسک به کار گرفته می شود.
استفاده از این روش درمانی علاوه بر اینکه هزینه کمتری نسبت به روش جراحی دارد باعث بهبودی سریع تر بیمار شده و دوران نقاهت کوتاه تری دارد.
تزریقات داخل مفصل ها را در صورت وجود آسیب یا وجود تحلیل رفتگی در مفصل ها که همراه با درد و ایجاد مشکلات حرکتی است، مورد استفاده قرار می دهند.
با آسیب دیدگی مفصل ها محدودیت های فراوانی ایجاد شده که نیاز به پیگیری و درمان سریع دارد.
تزریق کردن دارو به داخل مفصل ها مخصوصاً مفصل ستون فقرات موجب کم شدن درد و التهاب در آن ناحیه می شود.
از آنجا که آسیب دیدگی مفصل ها با درد بسیار زیاد همراه است پزشک متخصص با انجام تزریق در داخل مفصل باعث کنترل درد ایجاد شده می شود و شرایط بهتری را برای شخص بیمار فراهم می کند.
با انجام تزریق به صورت مستقیم به مفصل آسیب دیده، میزان مشکلات و درد ایجاد شده کمتر شده و هدف افزایش کیفیت زندگی برای شخص بیمار می باشد.
از مهمترین اهداف استفاده از تزریق دارو داخل مفصل ستون فقرات، کم کردن درد بیمار است.
مثلاً با تزریق کردن داروی ایبوپروفن به صورت مستقیم به مفصل آسیب دیده، درد موجود خیلی سریع کاهش می یابد و علائمی که به واسطه مشکل مفصلی بروز پیدا کرده اند کمتر می شوند یا با تزریق کردن دارو های استروئیدی التهاب موجود در مفصل کاهش یافته و بهبودی در وضعیت مفصل ایجاد می شود.
تاثیرگذاری دارو و مصرف آن برای مشکل موجود نیاز به مدت زمان زیادی دارد اما چنانچه دارو به مفصل تزریق شود خیلی سریع اثر خود را گذاشته و مفصل ها تقویت می گردد و آسیب های حرکتی که برای بیمار ایجاد شده است رفع می شود.
انواع تزریق داخل مفصل ستون فقرات
تزریق به مفصل ستون فقرات دارای انواع مختلف به قرار زیر می باشد:
تزریق اپیدورال
برای درمان نمودن درد های ایجاد شده در ستون فقرات و زمان هایی که درد به قسمت دست یا پا منتقل می گردد این تزریق انجام می شود.
زیرا درد منتقل شده به دست یا پا در صورت وجود التهاب و وارد شدن فشار به عصب خود را نشان می دهد.
تزریقات اپیدورال به صورت تزریق داروهای بی حس کننده و دارو های ضد التهاب استروئیدی مثل کورتیزون انجام می شود.
در این تزریق سوزن را وارد فضای اپیدورال (قسمت خارجی غشایی است که وظیفه محافظت از ستون فقرات را بر عهده دارد) می کنند و با تزریق دارو التهاب و درد موجود را کاهش می دهند.
تزریق اپیدورال گاهی مواقع برای انجام تشخیص صورت می گیرد به صورتی که داروی بی حس کننده را به تنها یک عصب تزریق می کنند تا متوجه شوند که آیا درد ایجاد شده ناشی از آن عصب است یا خیر، اگر با تزریق داروی بی‌حس کننده درد موجود تسکین یافت مشخص است که درد ناشی از آن عصب بوده و در صورت تسکین نیافتن درد به دنبال منبع دردی دیگر می گردند.
تزریق در مفصل بین مهره ای پشتی
این نوع تزریق نیز برای انجام درمان و تشخیص مورد استفاده قرار می گیرد.
این روش در داخل یا قسمت های اطراف مفصل های بین مهره ای پشتی صورت می گیرد.
این مفصل ها شامل مفصل های کوچک در میان مهره ها و در قسمت پشت ستون فقرات می باشد.
تزریق زمانی انجام می شود که درد، ناشی از بیماری آرتروز ستون فقرات یا آسیب های موجود باشد و انجام آن درد های قسمت گردن، بخش میانی و بخش پایینی کمر را بهبود می بخشد.
تزریق به مفصل ساکروایلیاک
محل قرارگیری مفصل ساکروایلیاک میان استخوان ایلیوم و استخوان ساکروم است و وجود مشکل در آن باعث درد در قسمت کمر شخص، باسن و پا ها می شود.
درد های مفصل ساکروایلیاک باعث می شود که مفصل یک طرف بدن درد گرفته و درد در قسمت اندام های تحتانی منتقل شود (همزمان مفاصل هر دو طرف دچار درد نمی گردد).
این نوع تزریق هم با هدف درمان و تشخیص انجام می شود.
تزریق دیسکوژل
برای درمان کردن فتق دیسک و مشکلاتی ایجاد شده به دلیل دیسک های بین مهره ای از تزریق دیسکوژل استفاده می کنند.
دیسکوژل ماده ای است که با تزریق به دیسک باعث کاهش فتق دیسک شده و درد موجود را تسکین می دهد.
تزریق ریزوتومی
در این روش موجب غیر فعال شدن عصب های انتقال دهنده درد از مفصل ها به مغز می شوند.
این روش را برای آن دسته افراد استفاده می کنند که دارای درد های مزمن در قسمت ستون فقرات هستند و از دیگر درمان های استفاده شده پاسخ نگرفته اند.
تزریق درون دیسکال
در این روش دارو به صورت مستقیم به دیسک میان مهره ها تزریق می شود تا درد و ال تهاب موجود کاهش یابد.
چگونگی تزریق به مفصل ستون فقرات
انجام تزریقات به مفاصل با توجه به عکس رادیولوژی که به آن فلوروسکوپی می گویند صورت می گیرد.
با استفاده از این کار موجب هدایت درست دارو شده و میزان ایمنی بهتر می شود.
برای اینکه این کار را انجام دهند ابتدا مایع کنتراست تزریق می گردد، در صورتی که مایع موجود در محل درست جریان پیدا نکند دوباره تزریق رنگ کنتراست صورت می گیرد تا جریان درست حاصل گردد.
زمانی که جریان درست تزریق مشخص شود پزشک اقدام به تزریق دارو می کند.
مراقبت های قبل از تزریق داخل مفصل ستون فقرات
پیش از انجام تزریق داخل مفصل ستون فقرات، ضروری است که بیمار تحت ارزیابی کامل پزشکی قرار گیرد.
پزشک باید سوابق بیماری، داروهای مصرفی، آلرژی ها و هرگونه سابقه جراحی یا بیماری مزمن مانند دیابت، فشار خون بالا یا اختلالات خونریزی را بررسی کند.
گاهی مواقع فرد به تصویربرداری های تکمیلی مانند MRI یا CT scan برای تعیین محل درد و تایید محل تزریق نیاز دارد.
در صورتی که بیمار داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین، آسپرین یا کلوپیدوگرل مصرف می کند، ممکن است نیاز به قطع موقت یا تنظیم دوز داروها با نظر پزشک معالج باشد تا از خطر خونریزی در حین یا پس از تزریق جلوگیری شود.
مصرف داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) نیز ممکن است بسته به شرایط بیمار محدود شود.
بیماران باید به هیچ وجه بدون مشورت با پزشک مصرف داروهای خود را قطع نکنند.
بیمار باید در روز تزریق ناشتا یا با تغذیه سبک مراجعه کند، بسته به دستور پزشک یا مرکز درمانی.
توصیه می شود بیمار با یک همراه مراجعه کند، زیرا ممکن است پس از تزریق، به دلیل داروهای آرام بخش یا بی حسی، توانایی رانندگی نداشته باشد.
داشتن اطلاعات کافی درباره مراحل تزریق و انتظارات بعد از آن، می تواند به کاهش اضطراب بیمار کمک کرده و تجربه بهتری از درمان ایجاد کند.
مراقبت های بعد از تزریق داخل مفصل ستون فقرات
پس از تزریق، توصیه می شود بیمار به مدت ۲۴ تا ۴۸ ساعت از انجام فعالیت های شدید بدنی، بلند کردن اجسام سنگین و حرکات ناگهانی خودداری کند.
استراحت نسبی در این بازه زمانی به بدن کمک می کند تا به داروهای تزریق شده پاسخ دهد و التهاب موضعی ناشی از ورود سوزن کاهش یابد.
البته استراحت کامل یا بی تحرکی طولانی توصیه نمی شود، زیرا ممکن است باعث خشکی عضلات و مفاصل شود.
در روزهای ابتدایی پس از تزریق، برخی بیماران ممکن است احساس درد خفیف، سوزش یا بی حسی موضعی داشته باشند که معمولا موقتی است.
اگر علائمی مانند تب، افزایش شدید درد، تورم یا قرمزی در محل تزریق، یا ضعف پیشرونده در اندام ها ظاهر شود، بیمار باید فورا با پزشک خود تماس بگیرد.
به طور معمول، اثر داروی تزریق شده ممکن است از چند ساعت تا چند روز بعد آشکار شود.
بیمار معمولا می تواند پس از یکی دو روز به فعالیت های روزمره بازگردد، البته بازگشت به ورزش یا کارهای سنگین باید با نظر پزشک صورت گیرد.
بسیاری از پزشکان از جمله دکتر ستار ندری پس از تزریق، جلسات پیگیری برای ارزیابی اثربخشی درمان و بررسی نیاز به تکرار تزریق یا درمان های مکمل (مانند فیزیوتراپی یا تمرینات اصلاحی) تعیین می کنند.
پایبندی به این پیگیری ها برای دستیابی به نتایج بهتر درمان بسیار مهم است.
مزایای تزریق داخل مفصل ستون فقرات
تزریق داخل مفصل ستون فقرات جزو درمان هایی است که باعث کم شدن درد و التهاب موجود می شود.
استفاده از این روش درمانی با مزایای زیر همراه است:
- موجب می شود که درد موجود خیلی سریع تسکین یابد و تسکین فوری درد را به همراه دارد.
- میزان التهابات موجود در مفصل ها، عصب ها و دیسک های نخاعی را کاهش می دهد.
- باعث بهتر شدن عملکرد حرکتی در افراد می شود زیرا درد و التهاب کاهش یافته و با کاهش آنها بهبود حرکتی نیز صورت می گیرد.
- باعث عدم انجام جراحی می شود و روش جایگزین جراحی است.
- منبع دقیق درد را مشخص می کند.
- امکان تکرار کردن درمان وجود دارد.
- کیفیت زندگی شخص را بهبود می بخشد.
- میزان وابستگی به دارو های خوراکی را کم می کند.
- روشی کم تهاجمی و ایمن جهت درمان است و به بستری شدن احتیاج ندارد.
- برای هر گونه مشکل ایجاد شده در ستون فقرات چون فتق دیسک، تنگی در کانال نخاعی، وجود سیاتیک، آرتروز و درد های ناشی از آسیب و تصادف مناسب است.
عوارض تزریق به مفصل ستون فقرات
انجام تزریقات به ستون فقرات جزو اقدامات ایمن بوده که عوارض ناچیزی دارد.
از عارضه ها و خطرات احتمالی انجام این تزریق می توان به موارد زیر اشاره نمود:
- ایجاد گر گرفتگی در صورت
- زیاد شدن مقدار اشتها
- داشتن حالت تهوع و اسهال
- وجود بی نظمی در قاعدگی
- بالا رفتن قند خون
- بروز عفونت
- خونریزی کردن
- ایجاد آسیب های عصبی
- فلج شدن
- داشتن سردرد
- بیشتر شدن درد
- ایجاد ضعف های عضلانی
- آراکنوئیدیت
تفاوت تزریق اپیدورال و داخل مفصلی
تزریق اپیدورال به فضای اپیدورال اطراف نخاع انجام می شود و هدف اصلی آن کاهش التهاب و درد ناشی از فشار روی ریشه های عصبی، مانند مواردی در فتق دیسک یا تنگی کانال نخاعی است.
در مقابل، تزریق داخل مفصلی مستقیما به داخل مفصل های ستون فقرات مانند مفاصل فاست یا ساکروایلیاک انجام می شود و بیشتر برای درمان دردهای ناشی از فرسایش یا التهاب مفاصل به کار می رود.
هر دو نوع تزریق معمولا تحت هدایت تصویربرداری مانند فلوروسکوپی (اشعه X زنده) یا سونوگرافی انجام می شوند تا دقت در ورود سوزن به محل هدف بالا باشد.
با این حال، تزریق اپیدورال نیاز به دقت بیشتری دارد زیرا فضای اپیدورال به نخاع نزدیک تر است و هرگونه خطا ممکن است عوارض جدی تری به دنبال داشته باشد.
در حالی که تزریق داخل مفصل معمولا در فضای مفصلی محدود و سطحی تری انجام می شود.
تزریق اپیدورال عمدتا برای کاهش دردهای تیرکشنده یا سیاتیکی که از ستون فقرات به اندام ها منتشر می شوند به کار می رود، در حالی که تزریق داخل مفصلی بیشتر برای دردهای موضعی در ناحیه کمر، گردن یا لگن موثر است.
انتخاب بین این دو روش بستگی به تشخیص علت دقیق درد دارد و گاهی ممکن است پزشک هر دو نوع تزریق را در مراحل مختلف درمان تجویز کند.
تزریق داخل مفصل ستون فقرات چقدر طول می‌کشه و آیا درد داره؟
سلام!
این تزریق معمولاً فقط چند دقیقه طول می‌کشد.
در طول تزریق ممکن است کمی احساس فشار یا ناراحتی کنید، اما درد زیادی احساس نخواهید کرد.
پزشک ممکن است قبل از تزریق از بی‌حسی موضعی استفاده کند تا میزان درد شما کاهش یابد.